لبه يابي يكي از مهمترين عمليات در پردازش تصوير به شمار ميرود. در مقايسه با تصاوير منوكروم، اطلاعات موجود در تصاوير رنگي زيادتر بوده و كاربردهاي آن نيز وسيع تر ميباشد؛ بنابراين در سالهاي اخير تحقيقات بسياري بر روي., لبه يابي تصاوير رنگي انجام شده است[1] .

لبه يابي در تصاوير رنگي به دو روش تركيبي و برداري انجام ميشود. در روش تركيبي از تكنيك هاي لبه يابي تصاويرمنوكروم، برروي هر سه كانال تصوير رنگي به صورت مستقل استفاده شده و سپس نتايج با استفاده از عمليات منطقي خاص با يكديگر تركيب ميشوند[ 3]. در روش برداري هرپيكسل، به صورت برداري در فضاي رنگ مشخص، در نظرگرفته شده و عمليات لبه يابي با استفاده از بردارها انجام ميشود. روش تركيبي به نسبت روش برداري ساده تر وسريع تر بوده اما در بعضي از موارد شدت لبه را به درستي نشان نميدهد. در اين مقاله از روش برداري استفاده شده،زيرا اين روش، مشكل روش تركيبي را حل كرده و كارايي آن نيز فوق العاده است. تحقيقات اخير نيز بيشتر بر روي., اين روش انجام شده است. يكي از روش هاي مبتني بر بردار كه اخيرا توسط كنگ وهمكارانش [ 6]ارائه شده، الگوريتمي مبتني بر درخت پوشای مینیمال  (Minimal Spanning Tree) است. این الگوريتم در عين ارائه نتايج خوب از زمان اجراي طولاني رنج مي برد. در اين مقاله الگوريتمي مبتني بر روش كنگ  ارائه شده كه ضمن ارائه نتايجي در حد الگوريتمMST از  زمان اجراي كوتاهتري برخوردار است.